Εντάξει πες με Κοελικό [αν και δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος σνομπισμός απέναντί του] αλλά όταν στο σπίτι του φίλου μου του Αστυνομικού το είδα, το ζήτησα αμέσως. 'Θα στο επιστρέψω πριν φύγω από Ελλάδα' του υποσχέθηκα και το έσφιξα γερά στο χέρι μου χωρίς να του αφήσω πολλά περιθώρια. Όταν το κουβαλούσα μαζί μου στις αποσκευές για Αγγλία ένιωθα λίγο ένοχος. Δεν το είχα αρχίσει καν.
'Μόλις το τελειώσω θα του το στείλω' καθυσήχασα τον εαυτό μου.
Και να 'μαι τώρα έχοντας τον Ηλία δίπλα μου, μέσα μου. Διάβασα το Πέμπτο Βουνό του Πάουλο Κοέλιο και βρήκα πολλές ομοιότητες με τον ήρωα, τον (προφήτη) Ηλία. Είδα έναν άνθρωπο με αμφιβολίες, με αναζητήσεις, με πίστη. Έναν άνθρωπο να ζητάει τον έρωτα αλλά όταν του έρχεται να μην ξέρει πως να τον αντιμετωπίσει και να τα χάνει. Έναν άνθρωπο να γίνεται συντρίμμια, να χάνει την πίστη του, να μαλώνει με το Θεό. Και τέλος έναν άνθρωπο να κάνει κάτι έξω από τα καθιερωμένα, να ψάχνει το νόημα, να αναλαμβάνει δράση.
Ήταν ένα βιβλίο που απόλαυσα την ανάγνωσή του. Που με ταξίδεψε, με ρούφηξε και δεν ήθελα να τελειώσει. Αντιγράφω κάποια ελάχιστα κομμάτια που ξεχωρίζω:
Ο Ηλίας γέμισε και πάλι το ποτήρι του. Η καρδιά του χτυπούσε παράξενα, ήθελε, όλο και περισσότερο να βρίσκεται με τούτη τη γυναίκα. Ο έρωτας έμοιαζε πιο επικίνδυνος από τότε που ο στρατιώτης του βασιλιά Αχαάβ τον σημάδευε στην καρδιά με το βέλος του. Αν το βέλος έβρισκε το στόχο του, θα σωριαζόταν νεκρός και για τα υπόλοιπα θα φρόντιζε ο Κύριος. Αν όμως ερωτευόταν, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ο ίδιος τις συνέπειες. "Πεθύμησα τόσο να γνωρίσω τον έρωτα στη ζωή μου", σκέφτηκε ο Ηλίας. Και τώρα που στεκόταν απέναντί του -γιατί σίγουρα ήταν εκεί, δεν έμενε παρά να τον αποδεχτεί-, το μόνο που σκεφτόταν ήταν να τον ξεχάσει όσο το δυνατό πιο σύντομα.
"Το νόημα της ζωής μου ήταν εκείνο που εγώ ήθελα να της δώσω" είπε εκείνη. Ο Ηλίας της χάιδεψε τα μαλλιά. "Γιατί να μην είναι πάντα έτσι;" ρώτησε εκείνη. "Γιατί φοβόμουν..."
"Αν το παρελθόν σου δε σε ικανοποιεί, ξέχνα το ευθύς αμέσως. Σκάρωσε μια καινούρια ιστορία για τη ζωή σου και πίστεψέ τη. Συγκεντρώσου όμως σ' εκείνες τις στιγμές που κατάφερες ότι επιθυμούσες. Αυτή η δύναμη θα σε βοηθήσει να επιτύχεις αυτά που θέλεις".
"Γι' αυτό με ανέβασες στην κορυφή του Πέμπτου Βουνού, για να μπορέσω να δω το Ισραήλ;"
"Για να μπορέσεις να δεις την κοιλάδα, την πόλη, τ' άλλα βουνά, τους βράχους και τα σύννεφα. Ο Κύριος συνήθιζε να διατάζει τους προφήτες Του ν' ανεβαίνουν στις κορφές των βουνών για να μιλήσουν μαζί Του. Πάντα αναρωτιόμουν το γιατί και τώρα μόνο καταλαβαίνω το λόγο: όταν βρισκόμαστε ψηλά, όλα τα βλέπουμε μικρά. Η δόξα και τα βάσανά μας, οι χαρές μας και οι λύπες μας δεν έχουν πια καμιά σημασία. Όλα εκείνα που κερδίσαμε ή χάσαμε μένουν εκεί κάτω. Από την κορφή του βουνού μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος και πόσο απέραντος είναι ο ορίζοντας".