Wednesday 28 May 2008

the one thing

there will always be only one thing that we miss
one thing that we want
one thing (that we think) that if we had it we would be happy!

one thing

one thing that makes us disregard all the other things
the other things that each was once the one thing
the one thing that we want
that consumes all our thoughts

and then it came or it didn't come
but for some reason stopped being the one thing
and then came the next

there will always be only one thing that we miss




there will always be one million things that we already have

Sunday 25 May 2008

Χάρη,
απ' όλα αυτά που σου είπα, ξέρεις πότε αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος για τον εαυτό μου; όταν ξυπναώ το πρωί και λέω ξέρεις κάτι Κώστα; σήμερα θα την παλέψω!
Δεν περίμενα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό, αλλά είμαι χαρούμενος όταν αγωνίζομαι.
Όταν αγωνίζομαι να είμαι ο Κώστας που θέλω να είμαι. Ο Κώστας που επιλέγω να είμαι.
Ο αισιόδοξος, συγκροτημένος, cool, γυμνασμένος τύπος που συναντάω καμια φορά στον καθρέφτη (και του χαμογελάω).

Δεν είναι εύκολο Χάρη αλλά παραμένει μια επιλογή ακόμη κι όταν όλα πάνε σκατά. Και είναι μια επιλογή που όταν καταφέρνω και της είμαι πιστός μου δίνει τρομερή ικανοποιήση και αυτοπεποίθηση που κανένα ναρκωτικό και πιοτό δεν μπορούν να δώσουν. Θέλω να είμαι ο Κώστας που θέλω να είμαι. Όχι μίζερος και γκρινιάρης.

Ξέρεις πότε αισθάνομαι τρομακτική θετική ενέργεια; όταν βλέπω τα αρνητικά σε μένα ή σε μια κατάσταση. Όταν τα συνειδητοποιώ, αλλά τους χαμογελάω και αποφασίζω να προχωρήσω. Όταν αποφασίζω να τα παλέψω. Θέλει θάρρος, τόλμη και κουράγιο η θετική ενέργεια. Γι' αυτό είναι δύσκολη. Γι' αυτό είναι πιο εύκολο να παραδωθεί κανείς και να είναι μίζερος. Γιατι δεν απαιτεί κόπο. Είναι δειλία η μιζέρια. Είναι σαν ν' αρνείται κανείς τη ζωή και όλα όσα έχει να του προσφέρει. Είμαστε νέοι Χάρη. Όλα είναι ανοιχτά μπροστά μας. Τίποτε δεν μας στέκεται εμπόδιο αν θελήσουμε κάτι πραγματικά.

Αυτά πιο πολύ τα γράφω για τον εαυτό μου Χάρη. Ελπίζω όμως να βρεις κάτι χρήσιμο σε αυτά. Ανυπομονώ να σε δω σε 2 εβδομάδες φίλε.

Να προσέχεις τον εαυτό σου.

Κώστας

Wednesday 14 May 2008

το template μπερδεύτηκε λίγο αλλά πιστεύω ότι θα βρει το δρόμο του...
εγώ πάντως συνεχίζω...

έγραψα πριν λίγο σ' ένα φίλο: the key is to keep breathing.

and it's true. When was the last time you really took a good breath?

Μια αναπνοή βαθειά.

Μια εισπνοή που στέλνει οξυγόνο σε κάθε μόριό σου
και σε αναζωογονεί...

και μια εκπνοή που διαολοστέλνει ότι σε απασχολεί
και σε αλαφρώνει...

the key is to keep breathing.




από τα λίγα πράγματα που κάνουμε για τους εαυτούς μας. και μόνο.

Friday 9 May 2008

Wednesday 7 May 2008

Σου λείπει το σπίτι σου, εντάξει, αλλά το να βλέπεις την οικογένεια 3d στην φωτογραφία του γραφείου δεν είναι λίγο παράξενο; especially when you swear that you can see them moving (now that's scary!)

Maybe I shouldn't have had that bottle of wine yesterday... Now I have to deal with this massive morning headache. It was fun though. Good company. Good dinner. University money. It was alright till the moment that food was served. It was then that I decided to go for it. I filled my plate with about 3 times more food compared to the rest and I took that bottle of red wine. Strangely no one else wanted to drink. But I'd made my mind up. It's gonna be a fun night. Wine helped me flirt with that blond girl sitting opposite me although she wasn't my type and had a boyfriend. I'm getting good at this lately.

Και τώρα στο γραφείο να κοιτάζω εκείνη τη φωτογραφία στον Μπάτη όταν πήγαμε να πληρώσουμε. Σήμερα φοράω την ίδια μπλούζα -εκείνο το κίτρινο κοντομάνικο που μου αρέσει- και τα ίδια παπούτσια. Κάτι παραπάνω από ένα χρόνο μετά. Και ορκίζομαι ότι at some point όλοι -εκτός από μένα- γίνανε 3d και κουνιότανε...


I guess it's gonna be one of them days...


the days that I feel grateful about stuff

Friday 2 May 2008

Thursday 1 May 2008

Έντάξει, we all have our demons from the past but don't you think it's a bit unfair when your demon can give you a call??

Μετά από ένα χρόνο. Σα να μη πέρασε μια μέρα. Σα να μη συνέβη τίποτα.
Και άντε είναι ένας απλός demon σιγά το πράμα θα μου πεις... αλλά δεν είναι περισσότερο εκνευριστικό όταν κλείνεις το τηλέφωνο και βλέπεις ότι τελευταία κάνεις συλλογή από δαύτους;;

Υπερβολές και μελοδράματα ώς συνήθως...
εμμένω στο 'smile whatever the story'. καταλήγω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος. άλλη λύση.

κοιτιέσαι στον καθέφτη, βλέπεις τα μούτρα σου και δεν σου μένει άλλο παρά να τους σκάσεις ένα χαμόγελο. χαμόγελο συγκατάβασης το πιθανότερο, χαμόγελο αποδοχής το ιδανικότερο.

χαμογέλα τους όμως.
όποια κι αν είναι η ιστορία σου, το προβλημά σου, η καθημερινότητά σου....

αν δεν δεις εσύ τι θετική πλευρά ποιός θα το κάνει για σένα;
αν δεν βρεις εσύτο κουράγιο ποιός;


το ότι κάποιος γείτονας έβαλε wi-fi και ξέχασε να το κλειδώσει με κάνω να επιστρέφω στα παλιά λημέρια. γαμημένο ίντερνετ... σε είχα ξορκίσει απ' το σπίτι ενάμιση χρόνο τώρα και με βρήκες πάλι.... δεν πειράζει... είπαμε smile whatever the story... whatever the addiction... whatever your demon...