Διαβάζω τα ποστ που έστειλα από Ελλάδα. Καλά που υπάρχουν κι αυτά ως απόδειξη. Με το που γύρισα έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά ίσως από άμυνα, να μην σκέφτομαι. Πραγματικά γέμισα τις μπαταρίες μου αυτές τις διακοπές. Πόσο ωραίο είναι να είσαι με ανθρώπους που αγαπάς. Πόσο απλό. Ανοίγει η καρδιά σου. Σχεδόν απίστευτο εδώ που είμαι τώρα.
Δεν έχω παράπονο όμως. Έχω ένα κάρο πράγματα να κάνω εδώ και γεμίζει η μέρα μου. Άλλωστε έχω την συντροφιά των λοιπών bloggers κάθε βράδυ. Σαν ένα πέρασμα από γνώριμα στέκια έχει καταντήσει. Και δεν το κρύβω, χαίρομαι πολύ όταν βλέπω κάποιο σχόλιο σ' εμένα. Τα blogs είναι μια μορφή αλληλεπίδρασης κι επικοινωνίας αλλιώς θα γράφαμε ο καθένας στο τετράδιό του.
Κάποια στιγμή θέλω να γράψω αναλυτικά πως πέρασα. Ακόμη όμως όλα είναι σε άλλη διάσταση, αυτή του εξωπραγματικού. Καταλαβαίνω ότι ένας λόγος που έχουν αξία είναι η μικρή τους διάρκεια. Το μυστικό όμως είναι να βρούμε τη χαρά στην καθημερινότητά μας.
'Να είσαι καλά όπου κι αν είσαι...' μου είπε ένας φίλος το τελευταίο βράδυ κάτω απ' το σπίτι μου, '...αυτό έχει αξία!'. Καλή χρονιά σε όλους μας λοιπόν και ας βρούμε αυτό που ψάχνει ο καθένας. Αυτό που στο τέλος της μέρας θα μας αφήσει εκείνο το σπάνιο γλυκό αίσθημα της πληρότητας, της ειρήνης και της ευτυχίας. Αμήν.