Η ωριμότητα είναι απαραίτητη μόνο όταν μας κάνει [περισσότερο] ευτυχισμένους...
Περπατάω... περπατάω μαζί με τα προβλήματα και τις σκέψεις μου...
τι ανόητος που είμαι. Περπατάω και δεν αντιλαμβάνομαι τη χαρά που κρύβεται στο παρόν
στις στιγμές που περπατάω στη φύση κάτω απ' τον έναστρο ουρανό.
Το συνειδητοποιώ για λίγο και το χαίρομαι, το απολαμβάνω.
Κάποια σκέψη όμως θα μου κλέψει την προσοχή και θα χάσω το παρόν.
Πρέπει να ζήσουμε [αχ ρε Χάρη εσύ το είχες πρωτοπεί]. Πρέπει να ζήσουμε το παρόν!
Να σταματήσουμε να το απολαύυσουμε.
Δόξα τω Θεώ!