...πιέστηκα απ' τον εαυτό μου. Που δε λέει να μπει σ' ένα πρόγραμμα (λέγε με πρωινό εγερτήριο). Που καταπιάνεται σε ηλίθιες συζητήσεις και σε ηλίθια e-mails. Που δεν έχει την ισχυρή βούληση και σθένος που θα έπρεπε και επιμένει να δίνει αέρα σε ανθρώπους που δεν πρέπει.
...πιέστηκα από σένα. Που με χαρακτήρισες δύο φορές (εμμέσως) πούστη χωρίς να συνειδητοποιείς το πόσο με πειράζει. Στα επόμενα e-mails θα το θυμάμαι αυτό γιατί με ξενέρωσες.
...τέλος για σήμερα πιέστηκα πιο πολύ από σένα που επέμενες να κάνω κάτι που δεν ήθελα. Με τράβηξες απ' το μπράτσο 2 φορές προς το μέρος σου δίχως να καταλαβαίνεις ή έστω ν' αποδέχεσαι ότι εγώ δεν ήθελα.
Πρέπει να βρώ τον αυτοσεβασμό μου που άφησα κάπου πριν την πέμπτη δημοτικού. Αυτοσεβασμός. Κάνω αυτό που με εκφράζει ανά πάσα δεδομένη στιγμή και ανεξαρτήτως περιβάλλοντα χώρου και ανθρώπων, χωρίς όμως αυτό να προσβάλλει ή έστω να εκθέτει κάποιον (συμπεριλαμβανομένου κι εμού). Αυτό είναι το πρώτο post απ' το γραφείο.