Sunday, 25 May 2008

Χάρη,
απ' όλα αυτά που σου είπα, ξέρεις πότε αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος για τον εαυτό μου; όταν ξυπναώ το πρωί και λέω ξέρεις κάτι Κώστα; σήμερα θα την παλέψω!
Δεν περίμενα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό, αλλά είμαι χαρούμενος όταν αγωνίζομαι.
Όταν αγωνίζομαι να είμαι ο Κώστας που θέλω να είμαι. Ο Κώστας που επιλέγω να είμαι.
Ο αισιόδοξος, συγκροτημένος, cool, γυμνασμένος τύπος που συναντάω καμια φορά στον καθρέφτη (και του χαμογελάω).

Δεν είναι εύκολο Χάρη αλλά παραμένει μια επιλογή ακόμη κι όταν όλα πάνε σκατά. Και είναι μια επιλογή που όταν καταφέρνω και της είμαι πιστός μου δίνει τρομερή ικανοποιήση και αυτοπεποίθηση που κανένα ναρκωτικό και πιοτό δεν μπορούν να δώσουν. Θέλω να είμαι ο Κώστας που θέλω να είμαι. Όχι μίζερος και γκρινιάρης.

Ξέρεις πότε αισθάνομαι τρομακτική θετική ενέργεια; όταν βλέπω τα αρνητικά σε μένα ή σε μια κατάσταση. Όταν τα συνειδητοποιώ, αλλά τους χαμογελάω και αποφασίζω να προχωρήσω. Όταν αποφασίζω να τα παλέψω. Θέλει θάρρος, τόλμη και κουράγιο η θετική ενέργεια. Γι' αυτό είναι δύσκολη. Γι' αυτό είναι πιο εύκολο να παραδωθεί κανείς και να είναι μίζερος. Γιατι δεν απαιτεί κόπο. Είναι δειλία η μιζέρια. Είναι σαν ν' αρνείται κανείς τη ζωή και όλα όσα έχει να του προσφέρει. Είμαστε νέοι Χάρη. Όλα είναι ανοιχτά μπροστά μας. Τίποτε δεν μας στέκεται εμπόδιο αν θελήσουμε κάτι πραγματικά.

Αυτά πιο πολύ τα γράφω για τον εαυτό μου Χάρη. Ελπίζω όμως να βρεις κάτι χρήσιμο σε αυτά. Ανυπομονώ να σε δω σε 2 εβδομάδες φίλε.

Να προσέχεις τον εαυτό σου.

Κώστας