Η ζωή είναι σαν τους φακούς επαφής.
Τη μια μέρα σε κάνουν να αισθάνεσαι όμορφα
την άλλη σου δημιουργούν πονοκέφαλο και σου τζούζουν τα μάτια
έτσι χωρίς λόγο.
Μα πάνω απ' όλα θέλουν προσοχή,
θέλουν περιποίηση και λεπτούς χειρισμούς.
Εγώ όμως τους φακούς μου τους βγάζω ηδονικά στο τέλος της ημέρας.
Τους παίζω στα δάχτυλά μου και τους θρυμματίζω.
Γιατί είναι μίας χρήσεως.
Όπως και η ζωή μου.