Wednesday, 8 March 2006
Say 'hello' to the man that I am
Έτσι έπρεπε να γίνει.
Φόρεσα το αγαπημένο μου πουκάμισο που αφήνει να διαγράφεται το σώμα μου, το στενό μου τζήν και τις καφέ μου μπότες -με τον διακριτό θόρυβο όταν περπατάω- και μ' ένα βλέμμα γεμάτο αυτοπεποίθηση μπήκα στο meeting. Αμέσως ένιωσα όλα τα βλέμματα πάνω μου και το βλέμμα μου έγινε περισσότερο σκληρό.
Δεν είναι η μέρα σου σήμερα.
-Συμπληρώθηκε ακριβώς μια βδομάδα από την τελευταία μας συνάντηση. Τι έχετε κάνει;
-Εεε... όχι πολλά...
-Τίποτα δηλαδή. Έχετε πρόγραμμα για το τι θα κάνετε μέχρι το deadline;
-Χονδρικά ξέρουμε τι θα κάνουμε.
-Χωρίς δεδομένες ημερομηνίες δεν θεωρείται πρόγραμμα. Φτηνός αυτοσχεδιασμός μου ακούγεται. Έχεις μοιράσει τους ρόλους;
-Όχι
-Μετά το meeting στο γραφείο μου.
Εμπρός γάμησέ του την ψυχολογία του πούστη, δεν μπορεί να είναι συνέχεια χαμογελαστός, συνέχεια ευτυχισμένος. Δεν μπορεί να βγάζει τις καλύτερες γκόμενες ο μαλάκας κι εσύ να κάθεσαι έτσι. Έχεις τη δύναμη, μπορείς να το κάνεις. Γαντζώσου από τον ρόλο σου κι αντί για φιλικές συμβουλές γάμησέ τον. Δεν είναι τέλειος, άνθρωπος είναι. Κοίταξτέ τον, στεναχωριέται, πέφτει... δες! Ήδη κοκκίνησε, συνέχισε λοιπόν. Η ψυχολογία του είναι στο χέρι σου... δεν είναι ωραία αίσθηση; Δεν σε κάνει να αισθάνεσαι δυνατός, πλήρης ανώτερος;
Αλίμονό σου όμως, γιατί κατά βάθος θα ήθελες να είναι φίλος σου. Σου αρέσει η αισιοδοξία του, η θετική του ενέργεια, η αυτοπεποίθησή του. Κατά βάθος τον ζηλεύεις και θα ήθελες να είσαι σαν κι αυτόν αλλά ξέρεις κάτι...;
Είναι πιο εύκολο να είσαι κάφρος!